گردو سرشار از ویتامین C، ویتامینهای B (ویتامین B6، تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین، اسیدپانتوتنیک و فولات)، ویتامین E، ویتامین A، ویتامین K و همچنین مواد معدنی مانند کلسیم، آهن، منیزیم، پتاسیم، سدیم و روی است.
اما اگر یک سیستم امتیازدهی برای مواد غذایی در نظر گرفته میشد، گردو بهخاطر محتوای بالای اسیدهای چرب اشباعنشده (PUFA) که با نام چربیهای خوب آنها را میشناسیم، رتبه اول را کسب میکرد. در واقع، این خواص گردو شاید شناختهشدهترین آن در سطح عموم مردم باشد.
گردو یکی از منابع گیاهی برتر اسید آلفا لینولنیک (ALA) -نوعی PUFA- است که یک ضد التهاب فوقالعاده موثر محسوب میشود. از جمله دیگر خواص گردو میتوان به فیبر بالا، آنتیاکسیدانهایی مانند پلیفنولها و ترکیباتی مانند ویتامین E، اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 و کاتچین اشاره کرد. این ترکیبات همراه با آنتیاکسیدانها به کاهش و حذف رادیکالهای آزاد کمک میکنند.
رادیکالهای آزاد، مولکولهای ناپایداری هستند که باعث آسیب سلولی یا استرس اکسیداتیو میشوند و بهمرور زمان، در ایجاد بیماریهایی مزمن مانند بیماری قلبی و سرطان نقش دارند. آنتیاکسیدانها مانند پلیفنولهایی که در گردو موجود هستند، از سلولها در برابر آسیب محافظت میکنند و در نهایت از بیماریهای مزمن و سرطان جلوگیری بهعمل میآورند.